Kontrola PIP

Wszystkich pracowników zatrudnionych w zakładzie IRS i SBS w ZF Automotive Systems Poland w Częstochowie informujemy, że Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” otrzymała pismo od Inspektora Pracy, który przeprowadził na wniosek NSZZ „Solidarność” kontrolę w sprawie prawidłowości wypłaty wysokości nagrody rocznej zawartej w pkt. 5 Porozumienia podwyżkowego z dnia 26 października 2022 r.
W wyniku kontroli Inspektor PIP stwierdził co następuje: „Treść tego punktu porozumienia jest niejasna co do zasady wyliczenia świadczenia zarówno co do podstawy wyliczenia, jak i okresu, z którego należy wziąć tą podstawę. W związku z faktem, że znajduje się w nim sformułowanie „nagroda roczna” należy wyjaśniać wątpliwości poprzez sięgnięcie do przepisów wewnątrzzakładowych określających zasady naliczania nagrody rocznej. W spółce ZF obowiązuje Regulamin Wynagradzania z 18 lutego 2014 r. W regulaminie w pkt. 1.6 przewidziano możliwość wypłaty nagrody rocznej. W pkt. 1.6.2 zapisano, że „Planowana wysokość nagrody to 6% indywidualnego rocznego wynagrodzenia zasadniczego brutto, wypłaconego za dany rok, a warunkiem jej wypłacenia jest osiągnięcie przez TRW OSS Europa zadowalającego zysku i zakładanych wyników ekonomiczno-finansowych”. Z przepisów wewnątrzzakładowych wynika zatem, że nagroda roczna wyliczana jest biorąc pod uwagę wynagrodzenie zasadnicze wypłacone pracownikowi w okresie roku.
W opinii prawnej wydanej przez Zespół Prawny Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w tej sprawie w dniu 24.02.2023 r. sformułowano konkluzje na podstawie analizy pkt. 5 Porozumienia z dnia 26.10.2022 r. oraz zapisów pkt. 1.6.2. Regulaminu Wynagradzania, że podstawą do naliczania nagrody rocznej jest całkowite wynagrodzenie wypłacone pracownikowi (a nie tylko zasadnicze, jak to przyjął pracodawca) w okresie roku. Jest to niestety teza sporna, ponieważ zapis pkt. 1.6.2. Regulaminu Wynagradzania tworzy jedną całość i nie można tylko wybiórczo akceptować w tej sprawie pewnych jego fragmentów, a innych pomijać.
Biorąc pod uwagę orzecznictwo, tj. wyrok Sądu Najwyższego z 19.03.2008 r. o sygn. I PK 235/07; wyrok Sądu Najwyższego z 27.01.2021 r. o sygn. II PSKP 3/21; wyrok Sądu Najwyższego z 21.03.2014 r. o sygn. II PK 119/13; wyrok Sądu Najwyższego z 17.04.2018 r. o sygn. I PK 28/17; wyrok Sądu Najwyższego z 1.07.1999 r. o sygn. I PKN 92/99, w tego rodzaju sprawach powinno się analizować wolę stron zawierających porozumienie zbiorowe.
Niewątpliwie z uwagi na nieprecyzyjny zapis w zawartym Porozumieniu z 26.10.2022 r. inspektor PIP zajął stanowisko, że do tego rodzaju oceny wobec sporu istniejącego pomiędzy stronami w myśl art. 262 Kodeksu pracy jest uprawniony jedynie Sąd Pracy w Częstochowie, do którego pracownicy mogą występować z pozwami o rozstrzygnięcie tej sprawy. Jednocześnie PIP wystąpił do pracodawcy z wnioskiem pokontrolnym, aby w przyszłości dokładał większej staranności przy formułowaniu treści tego typu aktów.

Umieszczony w Aktualności