Umowa na czas określony

W związku z licznymi zapytaniami wyjaśniamy wątpliwości związane z umowami o pracę na czas określony (art. 25.1 Kodeksu Pracy).
Najbardziej charakterystyczną cechą umowy o pracę na czas określony jest to, ze zawiera się ją – co do zasady – na pewien z góry znany okres. Umowa na czas określony rozwiązuje się więc z nadejściem oznaczonego terminu, przy czym skutek ten następuje bez podejmowania jakichkolwiek dodatkowych czynności prawnych, w szczególności bez składania oświadczeń o wypowiedzeniu czy rozwiązaniu umowy. Jednocześnie ustawodawca stwarza możliwość rozwiązania umowy przed nadejściem oznaczonego terminu z zachowaniem okresu wypowiedzenia, z art. 52 Kodeksu Pracy oraz za porozumieniem stron.
Obowiązujące przepisy Kodeksu Pracy nie zawierają wymogu informowania pracownika zatrudnionego w oparciu o umowę na czas określony o możliwości “przedłużenia” zatrudnienia (zawarcia nowej umowy o pracę na czas określony lub nieokreślony). Pracodawca w ostatnim dniu obowiązywania umowy o pracę na czas określony ma możliwość podziękowania pracownikowi za dotychczasową współpracę i wydania mu świadectwa pracy. Tylko jego dobrą wolą będzie więc powiadomienie podwładnego o tym, że umowa na czas określony nie zostanie przedłużona po jej zakończeniu.
Pracownik z kolei również nie musi powiadamiać pracodawcy o tym, że nie będzie chciał z nim przedłużyć umowę o pracę po zakończeniu okresu jej trwania. Nie poniesie żadnych konsekwencji, jeśli nie podpisze zaproponowanej mu umowy o pracę po ustaniu stosunku pracy wynikającego z wcześniej zawartej umowy terminowej.

Umieszczony w Aktualności